fotograaf 1997

Antons bewondering voor analoge fotografie begon
toen hij de oude camera's van zijn vader ontdekte
op zolder. Hij leerde zichzelf fotograferen.

Zijn foto’s ogen fris en jong maar ook poëtisch
volwassen en doordacht. De mensen die hij afbeeldt
stelen ogenschijnlijk nonchalant en verveeld de
aandacht, een in gedachten verzonken sfeer
versterkt door zijn bedeesde, zachte kleuren.

Hij is meester in de fysieke dynamiek van zijn
onderwerpen, met speelse houdingen
en details.

Anton verovert snel je hart met een puurheid
die je eigen maakt en die je terugvindt in elk beeld!